Heimwee en koud!
Door: Marsha, Lieke en Bart
21 Augustus 2007 | Nederland, Amsterdam
Hoi allemaal,
Het Sri Lanka trio is weer terug op Nederlandse bodem! Zaterdagnacht rond 02.00 uur zijn we aangekomen. Na ruim 6 weken zo’n beetje iedere minuut met elkaar te hebben doorgebracht, scheidden onze wegen zich nu. Dit was erg vreemd en we hebben dan ook alledrie een kater. Ons avontuur zit erop en het echte leven gaat weer beginnen!
Nog even de laatste dagen samengevat. In het hotel waar we de allereerste dagen ook hebben doorgebracht, hebben we heerlijk uitgerust, in de zon gelegen, tomatensoep gegeten en pineapple juice gedronken. Tony, de muziekleraar, heeft ons nog een ‘rapport’ gebracht (lees: een A4-tje waarop staat wat voor geweldig werk we wel niet verricht hebben:p). Vrijdagavond hebben we nog een klein afscheidsfeestje gehad met Nimal, Shanta en 2 vrienden (waaronder de sambaballen-man van Felix z’n verjaardagsfeestje!). Nimal moest bij het afscheid bijna huilen en heeft ons wel 20 keer omhelsd en de hand geschud!
Zaterdagmorgen stonden we erg vroeg op, om 6 uur zou Shanta bij ons zijn om ons naar Colombo te brengen. Keurig zaten wij om 5.45 uur met al onze bagage klaar om te vertrekken…. 6.00uur: geen Shanta… 6.10 uur: geen Shanta…. 6.15 uur: geen Shanta. Zijn telefoon stond uit en we begonnen ons toch wel een beetje zorgen te maken. 6.25 uur: geen Shanta, z’n telefoon stond nog steeds uit en we waren al andere mogelijkheden aan het bedenken om toch in Colombo te komen….6.40 uur: nog steeds geen Shanta, telefoon stond nog steeds uit en we waren nu toch echt wel aan het stressen…
Eindelijk, om 6.45 uur kwam hij dan! Zijn auto was stuk, vandaar dat hij te laat was, en in plaats daarvan had hij een pick-up meegenomen… daar kon al onze bagage wel in! Om 7.00 uur konden we dus echt vertrekken (nog 23 uur te gaan!). Hobbelend, toeterend en zigzaggend waren wij om 10.30 uur op het vliegveld, ruim op tijd dus (nog 20,5 uur te gaan).
Het was maar goed ook dat we zo vroeg waren, want met inchecken zorgde al onze bagage toch wel voor wat problemen (terwijl ze in Frankfurt niet moeilijk deden!). De banners moesten als speciale bagage worden ingecheckt, net als de 2 tassen met trommels. Hier ging al meteen iets fout, de mevrouw achter de balie had aan deze tassen geen kaartje gehangen dat het breekbaar was en ze werden gewoon op de band gegooid, tussen alle koffers! Gelukkig deden ze niet moeilijk over onze zware koffers, die van Lieke en Marsha waren weer te zwaar…oeps…
Nadat we nog wat hadden rondgehangen op het vliedveld konden we om 13.45uur het vliegtuig in, samen met nog 100 Japanners, wat een pret! Het vliegen zelf was niet zo boeiend en vooral erg lang.
In Frankfurt was het nog een gedoe met de bagage, de koffers en de banners waren zo terecht, maar de tassen met trommels waren kwijt…. Wij vragen en zoeken, bleken ze nog bij de rolband van de normale bagage te staan. Gelukkig zijn de trommels heel gebleven. Om 22.00 uur waren we dus compleet en onze trein ging om 22.09 uur… oeps! We probeerden toch om de trein nog te halen en het werd een ware hindernisbaan. Liften die net weg waren, mensen die in de weg liepen, met 2 karren vol op 3 roltrappen en nog een heel eind hardlopen! Op het moment dat wij het perron op stormden, kwam ook net de trein aanrijden, hadden wij even geluk. Als een gek alle bagage in de trein gepropt en daarna neergeploft, nog maar een paar uur te gaan.
In Keulen moesten we overstappen en daar begon het gesjouw weer opnieuw. Bagage uit de trein, (met z’n drieen: 3 koffers en 9 tassen), lift in, sprinten naar de andere kant van het station, weer lift in en alles in de andere trein geduwd!
Gelukkig konden we in Aken rustig aan doen, de vader van Lieke kwam ons ophalen. Tegenvaller was wel dat de friettenten dicht waren dus we hebben geen frieten gezien… en we hadden het koud!
Na een heerlijk comfortabele autorit hebben we in Maastricht afscheid van elkaar genomen.
Heel vreemd om na zoveel weken opeens de anderen niet meer om je heen te hebben. Gelukkig zijn de mensen om ons heen erg blij om ons weer te zien en kunnen we langzaam afkicken van dit geweldige avontuur! We zijn een heleboel ervaringen rijker en zullen dit nooit vergeten!
Dingen die we absoluut gaan missen:
- de enorm vriendelijke mensen
- onze nieuwe vrienden, die ons geweldig hebben geholpen en waarmee we het erg gezellig hebben gehad!
- de prachtige natuur
- alle nieuwe indrukken die op ons afkwamen in die 6,5 weken
- de lieve, schattige kinderen die super hebben meegedaan in onze lessen
- het enthousiaste publiek tijdens ons concert
- het lekker warme zonnetje
- elkaar!
- De toepcompetitie
- De tuk-tuks en onze lieve tuk-tuk-chauffeurs
- De muziek van Benny Neijman
- De noodles en de worstjes
- Kortom: onze geweldige tijd daar!
Dingen die we iets minder gaan missen:
- de angstaanjagende busritten
- de heerlijke geur van sommige Sri Lankanen
- het benauwde, vochtige klimaat waardoor onze tassen gingen schimmelen
- onze 30.000 huisdieren
- de watervallen in ons huis, omdat ons dak niet echt waterdicht was
- de koude douche
- het gegiechel en gestaar van de bevolking als wij passeerden
Bedankt voor alle reacties die jullie gepost hebben gedurende onze tijd in Sri Lanka!
Groetjes,
Marsha, Lieke en Bart
ps: dit keer geen foto's: we hebben onze limiet bereikt! :(
Wist je dat:
- Dit het eerste bericht is dat we niet met z’n drieën schrijven?
- De koffers van Marsha en Lieke samen 53 kilo wogen?
- We nog nooit zo van een warme douche hebben genoten?
- Bart nu eindelijk weer lekkere koffie heeft?
- Marsha en Lieke pijn in hun rug hebben van de zachte matrassen?
- Dit ook niet anders kon na de 5 weken plankbedden?
- Lieke helemaal zelf een spin op haar kamer heeft weggehaald?
- Marsha op zondagavond ook eindelijk naar huis mocht?
- Ze zich meteen weer in Sri Lanka waande door de kakkerlak in haar koffer en de stroom die de hele tijd uitviel?
- Bart inmiddels al weer 2 dagen stage heeft gelopen?
- We in totaal ruim 1100 foto’s hebben en 7 uur film?
- Er de laatste dagen in het hotel ook zandvliegjes waren?
- Er nog steeds mensen langskwamen en we nog de kans niet kregen om bruin te worden?
- Lieke de toepcompetitie gewonnen heeft?
- Ze de héle competitie eenzaam aan de top heeft gestaan?
- Bart onderaan is geeindigd?
- De vaste muziekavond met het Sri Lankaans buffet (normaal op zaterdag) speciaal voor ons naar donderdag was verzet, omdat wij er zaterdag niet meer waren?
- Hier een erg leuke Japanner was die ook gitaar speelde?
- De familie Rukman erg blij was met de gitaar en de dwarsfluit?
- Wij een superleuke tijd hebben gehad in Sri Lanka?
- Wij het heel erg leuk vonden om jullie op de hoogte te houden via de site?
- Wij het nog leuker vonden om jullie reacties te lezen?
- Het boek nu echt uit is?
Het Sri Lanka trio is weer terug op Nederlandse bodem! Zaterdagnacht rond 02.00 uur zijn we aangekomen. Na ruim 6 weken zo’n beetje iedere minuut met elkaar te hebben doorgebracht, scheidden onze wegen zich nu. Dit was erg vreemd en we hebben dan ook alledrie een kater. Ons avontuur zit erop en het echte leven gaat weer beginnen!
Nog even de laatste dagen samengevat. In het hotel waar we de allereerste dagen ook hebben doorgebracht, hebben we heerlijk uitgerust, in de zon gelegen, tomatensoep gegeten en pineapple juice gedronken. Tony, de muziekleraar, heeft ons nog een ‘rapport’ gebracht (lees: een A4-tje waarop staat wat voor geweldig werk we wel niet verricht hebben:p). Vrijdagavond hebben we nog een klein afscheidsfeestje gehad met Nimal, Shanta en 2 vrienden (waaronder de sambaballen-man van Felix z’n verjaardagsfeestje!). Nimal moest bij het afscheid bijna huilen en heeft ons wel 20 keer omhelsd en de hand geschud!
Zaterdagmorgen stonden we erg vroeg op, om 6 uur zou Shanta bij ons zijn om ons naar Colombo te brengen. Keurig zaten wij om 5.45 uur met al onze bagage klaar om te vertrekken…. 6.00uur: geen Shanta… 6.10 uur: geen Shanta…. 6.15 uur: geen Shanta. Zijn telefoon stond uit en we begonnen ons toch wel een beetje zorgen te maken. 6.25 uur: geen Shanta, z’n telefoon stond nog steeds uit en we waren al andere mogelijkheden aan het bedenken om toch in Colombo te komen….6.40 uur: nog steeds geen Shanta, telefoon stond nog steeds uit en we waren nu toch echt wel aan het stressen…
Eindelijk, om 6.45 uur kwam hij dan! Zijn auto was stuk, vandaar dat hij te laat was, en in plaats daarvan had hij een pick-up meegenomen… daar kon al onze bagage wel in! Om 7.00 uur konden we dus echt vertrekken (nog 23 uur te gaan!). Hobbelend, toeterend en zigzaggend waren wij om 10.30 uur op het vliegveld, ruim op tijd dus (nog 20,5 uur te gaan).
Het was maar goed ook dat we zo vroeg waren, want met inchecken zorgde al onze bagage toch wel voor wat problemen (terwijl ze in Frankfurt niet moeilijk deden!). De banners moesten als speciale bagage worden ingecheckt, net als de 2 tassen met trommels. Hier ging al meteen iets fout, de mevrouw achter de balie had aan deze tassen geen kaartje gehangen dat het breekbaar was en ze werden gewoon op de band gegooid, tussen alle koffers! Gelukkig deden ze niet moeilijk over onze zware koffers, die van Lieke en Marsha waren weer te zwaar…oeps…
Nadat we nog wat hadden rondgehangen op het vliedveld konden we om 13.45uur het vliegtuig in, samen met nog 100 Japanners, wat een pret! Het vliegen zelf was niet zo boeiend en vooral erg lang.
In Frankfurt was het nog een gedoe met de bagage, de koffers en de banners waren zo terecht, maar de tassen met trommels waren kwijt…. Wij vragen en zoeken, bleken ze nog bij de rolband van de normale bagage te staan. Gelukkig zijn de trommels heel gebleven. Om 22.00 uur waren we dus compleet en onze trein ging om 22.09 uur… oeps! We probeerden toch om de trein nog te halen en het werd een ware hindernisbaan. Liften die net weg waren, mensen die in de weg liepen, met 2 karren vol op 3 roltrappen en nog een heel eind hardlopen! Op het moment dat wij het perron op stormden, kwam ook net de trein aanrijden, hadden wij even geluk. Als een gek alle bagage in de trein gepropt en daarna neergeploft, nog maar een paar uur te gaan.
In Keulen moesten we overstappen en daar begon het gesjouw weer opnieuw. Bagage uit de trein, (met z’n drieen: 3 koffers en 9 tassen), lift in, sprinten naar de andere kant van het station, weer lift in en alles in de andere trein geduwd!
Gelukkig konden we in Aken rustig aan doen, de vader van Lieke kwam ons ophalen. Tegenvaller was wel dat de friettenten dicht waren dus we hebben geen frieten gezien… en we hadden het koud!
Na een heerlijk comfortabele autorit hebben we in Maastricht afscheid van elkaar genomen.
Heel vreemd om na zoveel weken opeens de anderen niet meer om je heen te hebben. Gelukkig zijn de mensen om ons heen erg blij om ons weer te zien en kunnen we langzaam afkicken van dit geweldige avontuur! We zijn een heleboel ervaringen rijker en zullen dit nooit vergeten!
Dingen die we absoluut gaan missen:
- de enorm vriendelijke mensen
- onze nieuwe vrienden, die ons geweldig hebben geholpen en waarmee we het erg gezellig hebben gehad!
- de prachtige natuur
- alle nieuwe indrukken die op ons afkwamen in die 6,5 weken
- de lieve, schattige kinderen die super hebben meegedaan in onze lessen
- het enthousiaste publiek tijdens ons concert
- het lekker warme zonnetje
- elkaar!
- De toepcompetitie
- De tuk-tuks en onze lieve tuk-tuk-chauffeurs
- De muziek van Benny Neijman
- De noodles en de worstjes
- Kortom: onze geweldige tijd daar!
Dingen die we iets minder gaan missen:
- de angstaanjagende busritten
- de heerlijke geur van sommige Sri Lankanen
- het benauwde, vochtige klimaat waardoor onze tassen gingen schimmelen
- onze 30.000 huisdieren
- de watervallen in ons huis, omdat ons dak niet echt waterdicht was
- de koude douche
- het gegiechel en gestaar van de bevolking als wij passeerden
Bedankt voor alle reacties die jullie gepost hebben gedurende onze tijd in Sri Lanka!
Groetjes,
Marsha, Lieke en Bart
ps: dit keer geen foto's: we hebben onze limiet bereikt! :(
Wist je dat:
- Dit het eerste bericht is dat we niet met z’n drieën schrijven?
- De koffers van Marsha en Lieke samen 53 kilo wogen?
- We nog nooit zo van een warme douche hebben genoten?
- Bart nu eindelijk weer lekkere koffie heeft?
- Marsha en Lieke pijn in hun rug hebben van de zachte matrassen?
- Dit ook niet anders kon na de 5 weken plankbedden?
- Lieke helemaal zelf een spin op haar kamer heeft weggehaald?
- Marsha op zondagavond ook eindelijk naar huis mocht?
- Ze zich meteen weer in Sri Lanka waande door de kakkerlak in haar koffer en de stroom die de hele tijd uitviel?
- Bart inmiddels al weer 2 dagen stage heeft gelopen?
- We in totaal ruim 1100 foto’s hebben en 7 uur film?
- Er de laatste dagen in het hotel ook zandvliegjes waren?
- Er nog steeds mensen langskwamen en we nog de kans niet kregen om bruin te worden?
- Lieke de toepcompetitie gewonnen heeft?
- Ze de héle competitie eenzaam aan de top heeft gestaan?
- Bart onderaan is geeindigd?
- De vaste muziekavond met het Sri Lankaans buffet (normaal op zaterdag) speciaal voor ons naar donderdag was verzet, omdat wij er zaterdag niet meer waren?
- Hier een erg leuke Japanner was die ook gitaar speelde?
- De familie Rukman erg blij was met de gitaar en de dwarsfluit?
- Wij een superleuke tijd hebben gehad in Sri Lanka?
- Wij het heel erg leuk vonden om jullie op de hoogte te houden via de site?
- Wij het nog leuker vonden om jullie reacties te lezen?
- Het boek nu echt uit is?
-
22 Augustus 2007 - 20:28
Sannie:
Het boek is uit...
Bedankt voor jullie verhalen.
Ik heb er van genoten succes verder. -
24 Augustus 2007 - 13:29
Mirjam:
Volgens mij hebben jullie alweer heimwee naar Sri Lanka.. Gelukkig kun je hier ook noodles en worstjes kopen ;)!
Veel plezier nog in de 2 weekjes vakantie! -
26 Augustus 2007 - 19:41
Matty En Aad :
Het was erg leuk jullie avontuur te volgen, vooral omdat we zoveel van Sri Lanka herkennen.En we hebben grote bewondering dat jullie dit in de hitte vandaar voor elkaar kregen.We wensen jullie succes in de toekomst, hartelijke groet. -
30 Augustus 2007 - 19:42
Riekie:
Ha Sri Lanka gangers.
Ik probeer nu voor 4e keer een bericht te posten. Eens kijken of het nu lukt!
Ik vond het hartstikke fijn om jullie via deze website in Sri Lanka te kunnen volgen.
Geweldig,wat jullie daar allemaal hebben beleefd. Echt een super ervaring die je je hele leven niet vergeet, want wie weet of er nog ooit weer zo'n 2e kans komt.
En nu, terug in Nederland: koud, maar wel een lekker bed en heel wat minder huisdieren. Profiteer maar van jullie laatste 2 vrije weken en veel succes het komende schooljaar.
Groetjes. -
03 April 2008 - 19:18
Sven:
Zo, de laatste restjes worden nu geloof ik opgesmikkeld, haha! Of ja 't zal inmiddels wel op zijn hè! Leuk zo marshaliekebart.waarbenjij.nu als startpagina :p! Marsha de voorstelling vandaag was top! En Bart, leuk dat het gesprek erg goed ging. Op naar je volgende stap in Amsterdam. En ja Lieke..... ik ben gewoon ontzettend blij met je!
Liefs en eene dieke kus, Sven -
25 Januari 2010 - 13:49
Demy:
hellooo wy aru ouy -
25 Januari 2010 - 13:51
Sannie:
oed waarom praat je tegen me engls -
25 Januari 2010 - 13:52
Demy:
GEWOON!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
